De markante inwoners van Woerkum!

Na een hele drukke week, eindelijk het verhaal van het mooie Woerkum met zijn markante inwoners. In het bos is het niet pluis met die gevaarlijke rupsen, dus wordt het de komende tijd het platteland om te wandelen.

Woudrichem, een oud vestingstadje aan de Merwede. Onder de inwoners Woerkum genoemd. Dit historische stadje, met aan de overzijde van de rivier het bekende Slot Loevestein, is een bijzonder stadje. De Woerkummers hebben zelfs een eigen taal. Er verschenen zelfs een aantal boeken en gedichten in het Woerkums. Het is dus ook niet vreemd dat Woerkum een aantal zeer markante inwoners heeft.

We parkeren aan het begin van de middag aan de jachthaven en lopen langs het water richting de vesting. De ouders van een zwanenfamilie zijn hun jongen aan het leren hoe ze voedsel moeten vinden. Een meerkoet vaart langs met een stuk waterplant in zijn snavel om zijn nest te verstevigen. Langs de molen Nooit Gedagt lopen we de vestingpoort door en slaan rechtsaf de Rijkswal op. We zeggen gedag tegen Jacoba van Beieren en komen uit bij het huis van Dokter Tinus. Woerkum is de plaats waar het populaire televisieprogramma Dokter Tinus is opgenomen. Ik heb er al eens een stukje overgeschreven, dat was op 9 okt. 2017, de titel was Op visite bij Dokter Tinus, dus geïnteresseerde kunnen dat nog teruglezen.

Er wonen nogal wat naamgenoten in Woerkum, en daarom hebben vele ‘ Woerkummers’ een bijnaam. Zoals, Jan van ‘t Blommehuske, Marie d’n Hakkeslof, Bertus de Neus en Kee Katje. Trui Mik was de naam van de bakkersvrouw, als er een gat in het brood zat, dan zeiden de Woerkummers, Trui Mik is door het brood gekropen.

Wij gaan weer verder en lopen de Groenendijk op, in de verte ligt het dorp Oudendijk. Wij slaan af naar rechts en lopen Het Gors in. Een gedeelte van Natuurgebied Groesplaat. We ruiken een uienlucht, en na enkel speurwerk vinden we de bijna bloeiende donkerpaars gekleurde bloemen, van de Wilde Ui. Daarna een ander ranzig luchtje, het is de Valeriaan. Valeriaan werd reeds tweeduizend jaar geleden in het oude Griekenland al gebruikt. Hippocrates beschreef reeds de eigenschappen van Valeriaan, het werd gebruikt tegen nervositeit en hysterie. Nou, van dat kruid kan mijn Griekse Adonis wel wat van gebruiken, hij is euforisch over zijn nieuwe huis, de camper. Kalmeert hij misschien een beetje!

Struinend door Het Gors, verstoren we nog een trieste ceremonie. Een man is bezig een gat te graven en een vrouw staat er bij te snotteren. Hier wordt afscheid genomen van een geliefde huisgenoot, zoals een parkiet, cavia of poes. We komen uit bij de rivier, en lopend over de krakende schelpen klauteren we de wal op en komen uit bij Restaurant de Stroming.

Na een kopje thee, zonder koekje ( wat een gemis! ) lopen we langs de historische haven de vesting weer in. Lopend door de oude straten komt de geschiedenis hier tot leven. Bas d’n Oliejas, Marinus den Beer en Schudde Kees zouden nergens anders willen wonen dan in Woerkum. En dan hebben we ook Hannes nog. Deze markante persoon, moest voor onderzoek naar het ziekenhuis in Gorinchem. Trek uw kleding maar vast uit, de dokter komt zo bij U, zei de Zuster. Even later komt ze terug en ze zegt; Ook de sokken hoor! Maar die zijn uit, roept Hannes. Zijn voeten waren zo zwart als de .......... kachel. Sindsdien werd Hannes, Hannes d’n Kachel genoemd. Wat een prachtige markante mensen wonen er in Woerkum!