Kennismaking met Kunstenaar Andreas Schotel!

Vrijdag 31 Januari

Onze Suzi (autootje) brengt ons in een rotvaart naar het Haaikneuterrijk, oftewel Esbeek. Het dorp is zich aan het voorbereiden op het carnaval, wat in een paar weken gaat losbarsten. Ik ga jullie al verklappen dat we een super wandeling hebben gevonden. Echt een toppertje.

We gaan de Andreas Schotel wandelroute lopen, een hele afwisselende wandeling met langs de route verschillende kunstwerken. Daar hou ik nu van, natuur en kunst, wat een geweldige combinatie is dat. De wandelknooppunten volgend lopen we het dorp uit, aan mijn linkerhand ligt een vakantieoord voor buldoggen. Het moet niet gekker worden, bijzonder hoor. Dan zien we de eerste schildersezel staan, hier heeft Andreas Schotel lekker zitten kwasten. In de verte ligt de kerktoren van Hilvarenbeek.

Iets verderop ligt de Beeldentuin van de kunstenaar, er staat een houten sculptuur genaamd De Houthakker, hij torent hoog boven ons uit. Hier vinden in de zomer wisselende exposities plaats van hedendaagse kunstenaars. Er loopt een pracht van een haan rond, hij scharrelt lekker in de grond bij een oude vervallen boerderij. Langs dezelfde straat staat een bijna 250 jaar oude lindeboom, een pracht exemplaar. We slaan links af en lopen de Rovertsche Heide in, en daar staat iets verscholen tussen de bomen. Het blijkt een snoep van een zomerhuisje te zijn.

De Schuttel was 60 jaar lang het zomerverblijf van de Rotterdamse kunstenaar Andreas Schotel. Vanaf 1924 kwam Andreas elke zomer naar Esbeek om hier enige maanden te verblijven. Zijn eerste kennismaking dateert uit de Eerste Wereldoorlog. Hij komt als soldaat in Brabant terecht. Na de oorlog krijgt hij een tuinhuisje van een rijke mevrouw uit Rotterdam en hij mag dit op het landgoed neer zetten. Hij gaf het de naam “De Schuttel”. Later wordt er nog een stukje aangebouwd dat als atelier dienst deed. Vanuit dit huisje creëert hij talloze etsen en aquarellen met Esbeekse taferelen. Hij had een grote voorliefde voor de werkende mens.

Na het zomerhuisje bewonderd te hebben, lopen we het mooie bosgebied binnen, leuke paadjes heuveltje op en heuveltje af. Onderweg zien we nog een kunstwerk “Op Sterk Water”.   De rechte stammen van de donkere sparrenbossen reiken tot hoog in de hemel. Met aparte vormen creëren de pijnbomen hun eigen natuurlijke kunstwerken. Daarna dwars door een gebied met prachtige grote beukenbomen, op een half vergane tak spot ik de lugubere Zwarte Trilzwam. Tijd voor een theetje, vlakbij staan twee leuke paarden. Love is in the air, de hengst laat die meid niet met rust, maar ze laat zich niet inpalmen en hij moet al zijn charme’s in de strijd gooien.

Verder gaan we, lopend langs het ven zien we ineens een drietal poedelnaakte dames aan het badderen. Daar moeten we meer van weten, dichterbij zien we drie prachtige bronzen beelden, die een idyllisch zomers tafereel uitbeelden. Prachtig gemaakt! Chapeau! Langs het ven ligt ook nog een bijenschans, omringd door geel bloeiende brem. Na weer een kilometertje of zo, zien we iets heel bijzonders. Het is de Melkfabriek, een heel bijzonder kunstwerk nl. een reusachtige koe. Door de bek kan je naar binnen een trap op en heb je boven een mooi uitzicht over de landerijen. Leuk.

Het laatste stuk gaat over een zandpad richting Esbeek. Een meisje met een ouderwetse ponykar komt ons tegemoet denderen, een hond loopt luid blaffend naast de pony mee. Eindelijk vinden we een bankje, even pauze. Geen drupske wijn vandaag, we zijn even van de blauwen knoop. Maar Moederlief zegt dat ze de hik krijgt van thee, je zou zeggen dat het eerder andersom is, dat ze de hik krijgt van de wijn. Maar daar heeft ze geen last van.😉

We zijn weer bij het beginpunt uitgekomen, wat een geweldige wandeling is dit. Kunst, natuur, veel afwisseling het heeft het allemaal. Dus als jullie in de buurt zijn, hop in de benen!  En de groeten van Pippie!