Maroneia en een landschap vol Boulders!

Maandag 10 Augustus

Er werden bij het afscheid nemen toch stiekem wat traantjes weggepinkt. Zeker bij Jannis en mijn Griekse Adonis.........zielsverwanten. Ik ging natuurlijk prompt mee staan huilen. Het was druk bij de ferry’s in de haven van Limenas. Iedere centimeter werd benut op de boot om zoveel mogelijk auto’s en personen mee te kunnen nemen. Het was maatwerk.....

Vanuit de haven in Keramoti maken we even snel een stop bij het Nestos informatiecentrum. Met pijn in ons hart besluiten we dit natuurgebied over te slaan en tot een andere keer te bewaren. Het is te warm, te veel muggen en voor Pippie de Vogelaar niet de juiste tijd. Iets voorbij Chrissoupouli slaan we rechtsaf de weg op richting Xanthi en Komotini. Neem gerust deze weg (op de wegenkaart rood), hij is prima en niet nodig om de dure tolweg te nemen.

Voorbij Xanthi loopt de weg over een smalle landstrook die tussen het Vistonida meer en de Vistonias baai ligt. Prachtig hier. Net voor het dorp Lagos stoppen we in een pijnbomenbos om even te lunchen. Je zou hier kunnen overnachten maar dan sta je tussen het vuilnis. Jammer! Even verder op val ik bijna van mijn camperstoel van enthousiasme, pelikanen voor mijn lens. Zeker een stuk of tien zitten daar met z’n allen gezellig te keuvelen in de Vistonias baai. Dit gebied gaan we zeker beter bekijken maar nu gaan we even verder. We rijden door het Nationaal Park van Oost-Macedonië en Thracië, dit park bestaat 26 meren en lagunes, moerassen, duinen en oeverbos.

Bij Messi gaat het mis en we verdwalen in een uitgestrekt gebied met eindeloze katoenvelden. De navigatie brengt uitkomst. Griekse Adonis schiet uit zijn slof, ik mag geen kaart meer lezen. Ik snap nog steeds niet waarom......🤔Net voor Imeros gaan we zelfs met ‘die Duitser’ off the road. Nou hij had er plezier in hoor, hij gromde helemaal van genoegen. We steken het riviertje de Lissel over, normaal stroomt hier water en moet je 2,6 km. omrijden, nu niet dus. De bijeneters vliegen in grote getallen over de landerijen. Het landschap begint te veranderen, we komen uit bij zee. Het wordt heuvelachtig, tamarisken langs de stoffige weg en wat hoge en lage duinen.

Na Profiti Ilia Beach komt ons eindpunt in zicht. Nog één heuvel over en daar ligt Kryoneri Beach voor ons. Aan het eind van het strand ligt Beachbar Thea op een hoge klif met een prachtig uitzicht. Georgos en Costa zijn kennissen van ons en hebben ons uitgenodigd om bij het restaurant te komen staan, plaats genoeg. Maar dat gaan we niet doen, de muziek van de bar is ‘much to much’. Maar vlakbij is de kleine rommelige familie Camping Kryoneri. We vinden een rustig beschaduwd plekje pal voor een paar vaste staanplaatsen van Bulgaren. Maar die zijn niet gekomen door het Corona gebeuren. Voorlopig blijven we hier een aantal dagen, genoeg te ontdekken in deze bijzondere omgeving.

Dinsdag 11 Augustus

Toch fijn dat we weer aan de stroom staan. Griekse Adonis geniet in de morgen van zijn espresso en ik geniet omdat hij dan beter te genieten is........😉En niet onbelangrijk, de airco kan ook aan als de hitte me teveel wordt. Ze geven weer tropische temperaturen aan voor de komende dagen.

Eind van de middag gaan we even toeren, vast een voorverkenning voor morgen. Langs de kust rijden we op het gemak langs de plaatsjes Alkion en Platanitis richting Agios Harálambos. We rijden een gebied in van groot historisch belang. Het is de archeologische site van Maroneia, gebouwd op de hellingen van de berg Ismaros. Via een dirtroad komen we uit bij een oud amfitheater, op bepaalde punten maken we een paar foto’s. We besluiten om te keren en morgen hier verder op ontdekking te gaan. Vlakbij Agios Harálambos bekijken we een prachtige kleurrijke mozaïekvloer van een oud huis uit de 3e eeuw v. Chr. Even verderop nog een archeologische stop. Het hek is open, hangslot bungelt ernaast, wij glippen naar binnen om rond te kijken. Bij de haven van Agios Harálambos kan je makkelijk met de camper staan, plaats genoeg. Trouwens langs de hele kust vanaf Imerou Beach tot aan Platanitis Beach zijn talrijke plekken om vrij te staan met de camper.

Woensdag 12 Augustus

Goed voorbereid met het nodige water, brommen we om half 9 al de camping af. De camping is nog in diepe rust. Voorbij het oude theater volgen we de weg tussen één van de oudste olijfboomgaarden van Griekenland. Overal liggen archeologische vondsten, voor de liefhebbers genoeg te zien dus. Ik ga niet alles benoemen, ik raakte er helemaal de kluts van kwijt, zoveel namen en jaartallen. Dus, doe je best.....😅

Ik kijk dromerig uit over de blauwe zee van Thracië. We maken een stop bij Marmaritsa Beach. De steile grijze rotsen, zijn restanten van de oude steengroeve die tot aan de zee reikte. Mijn ogen maken iets verderop overuren, ik weet niet waar ik het eerst naar moet kijken. We zijn in een bizar landschap aangekomen. Overal liggen enorme boulders her en der verspreid. Neergesmeten met enorme oerkracht door vulkanische uitbarstingen in een ver verleden. In dit landschap van steen groeien de onverstoorbare olijfbomen met hun zilverkleurige blad op de meest bijzondere plaatsen.

Hobbelend vervolgen we onze weg, kilometer na kilometer door dit bijzondere landschap. Hier lopen ook een aantal geotrails, wandelroutes in diverse moeilijkheidsgraden. Voor de beoefenaars van het boulderen (rotsblokken beklimmen zonder touw) een fantastische plek om te klimmen. Op een plateau laten we het boulderlandschap achter ons.

Nu trekken een paar aparte rotsformaties in zee onze aandacht. Er loopt een smal pad naar toe. Het zijn werkelijk weer kunstwerken van de natuur. Bij Petrota Beach komen we aan het eind van een weergaloze mooie route. Hier nemen we de asfaltweg via Krovili naar Maroneia.  Even tanken nog en we zijn startklaar voor morgen. En de groeten van Pippie!