Metsovo…..en het Magische Aoos Springs Lake!

Zaterdag 3 Juli

Het was een rustige nacht in het Platanenbos bij Rimnio, op het kwaakconcert van de kikkers na. Door een groene tunnel van bomen vertrekken we uit het schaduwrijke bos. Als maar stijgend rijden we de bergen in richting de dorpjes Mikrovalto en Tranovalto. We gaan op zoek naar Geopark Boucharia…..Een bord wijst ons de goede richting op en via een landelijk weggetje eindigen we bij een vervallen houten keet.

Daar laten wij ons niet door afschrikken en over een aantal aangelegde paden lopen we een bijzonder gebied in. Je ziet hier prachtige natuurlijke kunst, de wind en de regen hebben ongewone sculpturen gecreëerd. De Boucharia zijn formaties gemaakt van klei, grind en kiezels en zijn 5 á 6 meter hoog. Op de top van de formatie ligt een flatscreen steen. Zonder die steen worden ze Nochtaria genoemd en met steen dus Boucharia, het is een zeldzaam en indrukwekkend geologisch verschijnsel. Na een klein uurtje, Griekse Adonis haakte al snel af….vast te lui om trappen te lopen,😉 ben ik uitgekeken. Ik vond het een bezoek waard, dus als je toch in de buurt bent….Doen!

We tuffen verder richting Deskati, in dit gehele gebied is de koe de baas….Al gauw staan we in het dorpscentrum van Deskati waar we de watervoorraad weer aanvullen. Griekse Adonis staat al weer snel onder de buitendouche met zijn goddelijke lichaam…..het is weer een bezienswaardigheid…..Ik doe net of ik er niet bij hoor….🙈

Na deze lunch/water/douchestop rijden we verder en hebben werkelijk een prachtig uitzicht op de Aliakmonas River, de langste rivier van Griekenland met zijn 324 kilometer. We zien een aantal kloosters op de meest spectaculaire locaties….. We volgen de National Road richting Kalambaka. Bij het dorp Mikani zien we een schaduwrijke plaats bij een kerkje….helemaal goed voor vandaag. Er vallen zelfs vijf hele regendruppels….Yes!

Eind van de middag kom ik erachter dat het zaterdag is…..morgen de winkels dicht. Mijn planning is weer fantastisch….Griekse Adonis kijkt zuur, hij is niet onder de indruk van mijn huishoudelijke kwaliteiten….Wat kan ik daar aan doen…..geen supermarkt gezien onderweg, alleen maar koeien…..😅🤷‍♀️Wat een zeurpiet…..dan maar wat halen bij het restaurant! Wat vervelend toch weer…..😂

Zondag 4 Juli

Klokslag 6 staan we alweer buiten….Het lijkt of we alweer weken onderweg zijn, wat hebben we al veel meegemaakt in een paar dagen. Je leeft intenser….Vanochtend geen brood dus….Ik vraag aan Griekse Adonis; Schat, wil je een beschuitje met me eten….Nee, hoor….wilde hij niet😄 We vertrekken, even verderop stoppen we bij een kraam met fruit en groenten. We betalen de hoofdprijs maar het is het vrouwtje gegund. Een landschappelijk mooie route volgt, we zijn op weg naar Metsovo.

Dit traditionele bergdorp wordt ook vaak “The Jewel of Epirus” genoemd. Maar eerst moeten we de Katarapas nog over. Deze 1820 meter hoge pas loopt dwars door het Pindosgebergte van oost naar west. De pas is goed te rijden met de camper, er zijn een paar stukjes wat hobbelig maar we laten ons daar zeker niet door afschrikken. We zijn misschien 5 auto’s tegengekomen…..

We doorkruisen een fantastisch landschap, de bedwelmende geur van de Gele Brem, bloeiende Wilde Stokrozen en een vrouwelijke schaapsherder zwaait ons na….Over een plateau rijden we de provincie Epirus binnen, even een lunchstop in een betoverend landschap. Later dalen we en zien Metsovo in de diepte liggen….het is echt een juweel gebouwd tegen de hellingen van het Pindosgebergte.

We vinden een overnachtingsplek bij een restaurant drie kilometer voor Metsovo. Je zou ook eventueel bij de skipiste kunnen gaan staan, maar wij gaan op safe. Brommer van de camper af en we scheuren naar het centrum van Metsovo. Eerst brood en dat lukt….maar de supermarkt is dicht natuurlijk. Wat vervelend nu, moeten we toch weer uit eten….😉 Op zondag zie je de dorpsbewoners nog in traditionele kleding lopen….Bijzonder om te zien!

Eind van de middag lopen we weer door het charmante en sfeervolle centrum. De Plateia, het plein is het kloppend hart van het bergdorp, hier speelt zich het leven af….. We wandelen door een doolhof van straatjes. Ik kijk bewonderend naar de traditionele stenen huizen met de bovenste verdieping van hout, met erkers die uitsteken. Je kan het verleden overal nog zien en voelen….

Een prachtige winkel met lokale delicatessen trekt onze aandacht. De lokale specialiteiten van Metsovo zijn de gerookte kaas, een tikkeltje zout en pikant van smaak en de Chilopites, een pasta met een typische vorm. En niet te vergeten de plaatselijke wijn Katogi Averoff….één van de meest gerenommeerde wijnen in Griekenland. Uiteindelijk belandden we in een authentiek restaurant met uitzicht op de berenpaden.

In de bergen rond Metsovo heeft de Bruine Beer zijn leefgebied en volgens sommige is de naam van het dorp afgeleid van de twee Slavische woorden ‘mets’ en ‘ovo’ waarvan de letterlijke vertaling “dorp van de beren” is. De meeste inwoners stammen af van de Vlachen, een volk dat uit Nomadische herders bestaat die al generaties lang in deze regio wonen.

De lokale wijn was heerlijk en combineerde prima met de lokale pasta met kaas, aubergines met tomatensaus uit de oven en “Saganaki” uit Metsovo, een mix van lokale kazen uit de oven…..geserveerd in een keramisch pot.

Wat een heerlijk dorp…..

Maandag 5 Juli

Om half 10 stonden we voor de deur van Katogi Averoff Winery….Nee, we gaan niet proeven…..maar kopen. Eerst een korte rondleiding door Thanasis, een charmante jonge Griek en daarna Hoppa! een paar flesjes in de koffer van de brommer. Volgende stop is bij het Averoff Museum, echt een must voor de kunstliefhebbers…..Ik vond het prachtig en heb er van genoten. Toen eindelijk de supermarkt, voor een paar dagen voorraad ingeslagen want we gaan weer voor het avontuur de komende dagen….

Een uurtje later rijden we richting het Aoos Springs Lake, een magisch meer op elf kilometer afstand van Metsovo. Wij nemen de bovenste route, het landschap is overweldigend met panoramische vergezichten op het blauwe meer. Een kudde schapen zoekt beschutting tegen de zon onder een boom, de schaapsherders knappen een uiltje….Koeien zoeken verkoeling aan de oevers  van het magische meer.

Over een bochtige weg slingeren we langs het meer. Op een mooi plekje onder een grote boom pauzeren we een aantal uren. Eind van de middag vervolgen we onze route bij de grote stuwdam en slaan af richting Greveniti. De weg wordt smaller, we tuffen rustig door overweldigende natuur. Hellingen vol met paarse wilde bloemen….een huurauto met toeristen stopt en waarschuwt voor de slechte weg. Wij laten ons niet bang maken en eigenwijs vervolgen we onze weg…..Rustig doorkachelen en we komen uit bij het Lake of Water Lilies. Een klein meer vol met witte waterlelies, midden tussen de pijnbomen…..Wat is dit toch weer een bijzonder stukje Griekenland!

Net voor het gehuchtje Leptokarya is een uitzichtpunt met kiosk….we hebben onze overnachtingsplek gevonden. De zon laat zijn laatste licht schijnen over het uitgestrekte  Pindosgebergte…..Wat een geweldige dag vandaag…..