Ommetje Herpt - Oudheusden!

9 maart 2018 - Gorinchem, Nederland

Vrijdagmorgen parkeren we Suzi op het parkeerterreintje tegenover Café de Ploeg in het hart vanhet dorpje Herpt. De zon schijnt, het is niet koud dus prima wandelweer. We lopen de Burgemeester Buijsstraat in, dat is één van de oudste bewoonde straten. Sinds 1100 komt Herpt al voor in de kronieken. Kenmerkend voor het dorp is het ovaalvormig lint van boerderijen met de akkers in het midden. In deze straat ligt één van de oudste boerderijen. Wat ook opvalt zijn de boomgaarden met prachtige oude hoogstamfruitbomen. De takken zijn bekleed met een laag van diverse soorten mossen. Hoog in de bomen hangen ook uilenkasten.

Later staan we stil en kijken we uit over het Oude Maasje. Later blijkt dat we dit kronkelende stroompje nog vele malen tegen zullen komen tijdens deze wandeling. Aan de buitenrand van het dorpje, lopen we een paar stoere werkpaarden tegen het lijf. Ze staan te genieten van een heerlijk maaltje worteltjes.

Dan loopt de weg tussen een aantal weilanden door richting Oud-Heusden. Anders dan de naam doet vermoeden is Oud-Heusden een woonwijk met voornamelijk bebouwing uit de twintigste eeuw. Bestaande bebouwing werd grotendeels vervangen door nieuwbouw, enkele boerderijen en het oude kerkhofje ontsprongen de dans.

Het werd tijd voor een pauze, maar de plekjes voor een theetje zijn schaars. Zoekend lopen we verder, dan komen we uit bij het Oude Kerkhofje. De poort stond al uitnodigend open. De 200 jarige beuken staan als trouwe wachters bij de ingang. Het is een bijzonder mooi vervallen kerkhofje, met grafstenen die schots en scheef staan. De sneeuwklokjes bloeien weelderig rond de graven en aan de voeten van de beuken. We besluiten hier even te pauzeren op deze bijzondere lokatie, in deze serene sfeer.

Verder gaan we weer, nu komen we uit op het volkstuinencomplex. Al wandelend zien we de spruitjes en de boerenkool nog in de grond staan. Sommige eigenaren hebben er een paradijsje van gemaakt andere een grote puinhoop. Een stilleven van verdroogde zonnebloemen, de vogels hebben van de zaden genoten. Herpt komt weer in zicht, we lopen ook nog even de algemene begraafplaats op, aan de Heusdense weg. Een kleurrijk geklede dame rijdt met fiets en al het kerkhof op, en parkeert voor een graf. Op haar bijzondere wijze communiceert ze met haar dierbaren. Ze maakt bijzondere dansbewegingen met armen en benen. Apart gebeuren! Over een echt kerkepad komen we weer uit in het dorp.

Was het een bijzondere wandeling? Nou nee, het was gewoon een leuk ommetje!

Foto’s

10 Reacties

  1. Corrie Kuis:
    11 maart 2018
    Mooi verhaal. Maar als je zo dicht bij ons adres bent hadden jullie wel een bakje koffie of thee kunnen drinken op de Margrietstraat!!!!!!!
  2. Petra Eleftheriadis:
    11 maart 2018
    Hoi Ome Mari en Tante Corrie, We hebben er zeker over nagedacht om langs te komen, maar helaas ik had nog een afspraak in de middag, dus de tijd was te kort, daarom ook dit kortere ommetje. Maar dat doen we de volgende keer zeker! Groetjes Petra.
  3. Laura Kuis:
    11 maart 2018
    Weer een mooi verhaal! Je kan er een boek van maken van al die verhalen.
    Ga zo door.!
    Groetjes Laura en Berry
  4. Hannie Groen:
    11 maart 2018
    Toch weer goed gelukt, goed samen gevat en weer mooie foto's
  5. Anja:
    11 maart 2018
    Prachtige foto's weer, van een stralende en gezellige morgen :-)
  6. Hennie Kuis:
    11 maart 2018
    Mooi verhaal Petra, ga zo door, ik geniet er enorm van. Grtjs Hennie Kuis
  7. Petra Eleftheriadis:
    12 maart 2018
    Wat leuk dat jullie weer allemaal reageren, eind van de week staat er weer heel wat op het programma. Hoop alleen dat het weer meewerkt!
  8. Jannie:
    14 maart 2018
    ik zal wel weer de laatste maar toch een mooi verhaal .
    blijf maar lekker de omgeving verkennen .
    daar leren we nog iets van
  9. Mo:
    15 maart 2018
    Leuk verhaal Pip maar ik lees niets meer over jullie thee pauze terwijl ik hier boven lees bij de reacties dat de mogelijkheid dichterbij was dan je dacht 😂
  10. Wilma:
    20 maart 2018
    Alweer een gezellig verhaal, even tussendoor met een kopje koffie