Our house is a very, very, very fine house……

Zondag 17 Oktober

Tranen stromen uit de hemel……Regen, Regen!

Maandag 18 Oktober

Voorlopig nemen we afscheid van Camping Ionion. Bij het drukke Pyrgos een snelle stop bij de supermarkt……de hondsbrutale gypsies vliegen op ons af. Een boze blik van mij (Jaaa,….ik kan heel boos kijken😉) en een grote Griekse vloek van Adonis helpen altijd, weg zijn ze. Bij Krestena wordt het landschappelijk weer mooi…..een prachtige scenic route volgt.

De zilvergrijze bladeren van de ontelbare olijfbomen flonkeren in de zon, een oude oma staat   in gedachten stil langs de weg. Bij een bron vullen we de waterflessen en snel vervolgen we onze weg…..aan het einde van de route wacht ons een mooi ingepakt cadeau. Op een hoogte van 1130 meter bewaken de bergen Kotylio, Lykaio, Tetrazzio en Elaio de vallei van Vasses.

Hier staat de trotse tempel van Apollo Epicurius…..ingepakt in een tent tegen de weersinvloeden. Dit architectonisch juweel was het eerste van de grote monumenten in Griekenland die in 1986 door Unesco werd beschouwd als werelderfgoed. Alle goden uit de oudheid Pan, Aphrodite, Artemis en natuurlijk Apollo werden aanbeden in dit heiligdom. De tempel in zijn huidige vorm werd gebouwd tussen 420 en 400 voor Chr.

We lopen nieuwsgierig door de ingang van de overkapping…..dan val ik toch even stil….en dat gebeurt niet zo vaak😉 De tempel is heel indrukwekkend! Wat later lopen we over het terrein naar het gedeelte waar ze met de restauratie bezig zijn, een immens werk…..mooi om te zien. De wolken zijn weer zwaar van de regen….het geeft het magische landschap een dramatische  aanblik. Hymerke brengt ons naar onze laatste stop van vandaag het bergdorp Andrenitsa.

Op de grens met Arcadia en Messenië ligt Andrenitsa gebouwd op een heuvel ten noordwesten van de berg Lykaio. Bij de ingang van het dorp vinden we een plaats om te overnachten. Het is een sombere namiddag….we gaan gelijk op ontdekking nu het nog licht is. De traditionele herenhuizen hebben prachtige details…..ook al is hun schoonheid tanend. Op het plein kan je de oudste fontein van de Peloponnesos bewonderen…..hij is gebouwd in 1724.

Elke “Xenos” vreemdeling wordt vriendelijk en nieuwsgierig bekeken door de oude mannen die elkaar ontmoeten in het kafenion. De bladeren van de klimop kleuren van groen naar okergeel, en dan van roestbruin naar donkerrood. De vurige oranje bessen van de vuurdoorn geven een vrolijke toon aan een grauwe muur. De nacht is koud en donker…..de herfst is vroeg gearriveerd dit jaar in Griekenland. We besluiten om terug te keren naar de kust…..

Dinsdag 19 Oktober

Het zachte ochtendlicht valt net in de smalle straat van Andrenitsa als we het charmante dorp uittuffen. Net buiten het dorp zien we in een flits een jakhals oversteken. Bijzonder! Verderop zien we de top van een heuvel boven de laaghangende mist in de vallei uitsteken, bovenop ligt het “Toledo van Griekenland”. Karytena is één van de meest historische dorpen van Arcadië. Het dorp is gebouwd rond een middeleeuws kasteel. Het is mistig helaas…..maar toch spectaculair om te zien. Even later duiken wij ook de mist in…..maar hij lost gelukkig op in de buurt van het drukke Meghalopoli.

Daar slaan we af richting Tripoli, de weg begint weer te klimmen. We kijken uit over de vlakte van Meghalopoli, helaas met de ontsierende energiecentrales. Bij Tripoli nemen we de snelste weg naar Astros…..het eerste stuk tot aan Rizes is een smalle door cipressen omzoomde weg. Vanaf daar een verrassend goede weg die ons in een mum van tijd bij het stadje Astros brengt. Waar we natuurlijk prompt weer de meest spannende route kiezen…..niet om het stadje heen maar er dwars doorheen…..😂🙈

Wat later parkeren we in het ons bekende haventje van Paralia Aghiou Andrea…..een favoriete plek van ons. We worden direct herkend en welkom geheten door de vriendelijke vissers. Even later staat er een geagiteerde Fransoos voor de camperdeur…..Jullie mogen niet op deze plek staan, en je moet zus en je moet zo…..Ik moet helemaal niks zegt Griekse Adonis en zijn gezicht staat op onweer 🙈😂 Probeer maar eens met de camper in Frankrijk te doen wat jullie hier in Griekenland allemaal doen zegt hij bars…..en de “dictator” druipt  af…..En Griekse Adonis….. die drinkt later vrolijk zijn Tsipouro met de vissers…..hier blijven we een paar dagen!

Woensdag 20 Oktober

Heerlijk geslapen met de muziek van de golven op de achtergrond……Er was gisterenavond nog wel even een stressmomentje van de hoogste categorie. Ik lig te lezen in bed…..uit mijn ooghoek zie ik iets over het plafond schieten. Een kakkerlak…..en werkelijk waar een reusachtige kakkerlak van zeker 4 centimeter. Ik schiet overeind en gil…..een beest, een beest! Ik tijger in tijgersluipgang naar de andere kant van het bed en spring in een recordtijd  (ik wist niet dat ik nog zo lenig was) uit de gevarenzone.

Mijn dappere Griekse Adonis gaat gewapend met de keukenrol het zoekgebied binnen en begint een minutieus onderzoek…..Want hij ziet de bui wel hangen…..niet gevonden….niet slapen🙄 Maar gelukkig liet de vijand zich zien en overmeesteren en keerde de rust terug in ons very, very, very fine house. Ik was nog wel steeds onder de indruk……hoe is die enge  zwarte griezel binnengekomen? En hopelijk was hij alleen?

Griekse Adonis gaat aan het klussen…..ik werk al mijn schrijverij bij. Ja, dat kost veel tijd…..ook al denken jullie dat doet ze even. Ohhh, ja…..die Fransoos is vertrokken…..😆

Donderdag 21 Oktober

Met ons scheurijzer rijden we langs een aantal binnendoor weggetjes naar het meer van Moustos. Een moerasgebied waar veel vogels op hun trektocht naar zuidelijke gebieden langs komen. Deze keer gaan we niet vogelen, we rijden door naar het strand-en havendorp Paralio Astros. Echt een leuk stadje om te bezoeken met een mooi zandstrand en een levendige sfeer.

Op de top van het schiereiland “Nisi” staan de resten van het Castello della Estella…..het kasteel van de sterren. Het werd in 1256 gebouwd door Gillaume de Villardhain om de lokale bevolking te beschermen tegen vijandelijke aanvallen. We klauteren naar het kasteel, vanaf het kasteel heb je een prachtig uitzicht over de omgeving. Later wat boodschappen en we scheuren terug voor een relaxte middag bij de camper……

Vrijdag 22 Oktober

Al vroeg verlaten we het leuke haventje van Paralia Aghiou Andrea. We rijden dertig kilometer verder en vinden een nieuwe “aanlegplaats” in de haven van Paralia Tyrou. Een uurtje later zitten we alweer op de brommer. In het pittoreske gehucht Sapounakaiika stoppen we en er volgt er een dwaaltocht door de smalle steile straatjes.

Het gebied waar we nu zijn, tussen de berg Parnasos en de kust, werd vroeger Kynouria genoemd, in de Middeleeuwen Tsakonië en nu worden beide namen gebruikt. De Tsakoniërs spraken min of meer hun eigen taal……het Tsakonisch, gebaseerd op Dorisch. Griekse Adonis heeft heel goed geluisterd maar hij verstaat er echt geen enkel woord van…..

De bougainvillea bloeit weelderig, een Yaya (oma) lacht ons vriendelijk toe. Een kip heeft een muis gevangen….en rent er kakelend mee rond. Griekse Adonis maakt een praatje met een oude man…..hij vertelt dat hij nog één van de dertien vaste bewoners is van het dorp. De rest van de huizen zijn van buitenlanders vooral Duitsers en Oostenrijkers. Ieder huis heeft nog zijn eigen buitenoven…..soms zelfs ook nog een geit. Sapounakaiika is een bezoek waard!

We klimmen weer op de brommer en rijden richting het hoger gelegen dorp Ano Tyros, ook weer een bezoek waard. Maar wij hebben een ander plan…..we volgen een klein steil en bochtig weggetje de bergen in. Hoger en hoger gaan we, wat resulteert in een prachtig uitzicht op de Argolische Golf en het eiland Spetses. Eindelijk boven rijden we nog een stuk over het Paleochori-plateau…..een droge rauwe woestenij met struikgewas in herfsttooi.

Tijd om terug te keren naar de camper…..want our house is a very, very, very fine house.

Terug bij de camper worden we verrast door Alie en Lau…..we kennen elkaar van de Facebookgroep “Griekenland met de Camper”. Wat leuk om elkaar te ontmoeten. De Tsipouro komt op tafel en Alie moet er aan geloven…..Hoppa! Hoppa!