Pippie is weer aan het Vogelen!

Zondag 5 April

Vroeg in de morgen vertrekken drie vroege vogels uit Meeuwen. Wel met twee auto’s, Corona gevalletje. Oppermuts zit net als de koningin achterin de limousine van Blonde Muts. Tja, een sjieke Muts heeft altijd een privéchauffeur. Pippie de Vogelaar racet er achteraan, want ze hebben de vaart erin hoor.

Eerste stop midden op een polderweg, er zijn grutto’s gespot. In een drassig weilandje, loopt onze Nationale vogel parmantig in het rond. Het is wel zoeken hoor, Ohhh wat ben ik toch kippig. Eindelijk heb ik hem voor de lens, hij heeft een oranjebruine kop en een oranje snavel. Ik neem ook nog even een kievitje mee, nu ik toch aan het vogelen ben. Zijn kuif stak omhoog tussen het gras.

We zijn op weg naar het natuurgebied Pompveld, vlakbij Babyloniënbroek. Normaal staan we daar in tien minuten. Blonde Muts slaagt er toch maar mooi in om er een half uur over te doen. Is toch knap van haar om te verdwalen in de polder. Poldertje Pompveld ligt midden in de polder en bestaat uit moerassen, sloten en vochtig grasland. En midden in dat gebied ligt een authentieke eendenkooi uit de 18e eeuw.

Tot onze schrik, ligt heel het natuurgebied overhoop. Ons charmante verwilderde poldertje is helemaal verdwenen. Er is gekapt, gegraven en uitgediept en alles is anders. Alles is nu recht toe recht aan. Die natuurbobo’s zullen alles best beter weten, maar ons poldertje is voorgoed verdwenen. Over de graspaden struinend proberen we onze vroegere route te vinden. Overal staan borden Niet Toegankelijk. Zullen we of zullen we niet? We hebben toch echt geen bord gezien......😉

We slaan een ons bekend pad in, een zwaan op haar nest tussen het wuivende riet. Een klapwiekende reiger in de lucht. We komen uit op een eindeloze dijk, vol met verdroogde klompen klei. Strompelend komen we uiteindelijk op een normaal pad uit. Ik klik een hongerige reiger langs de oever van een sloot. Uit zijn snavel bengelt een dikke kikker. Foto’s niet zo scherp, vaak zijn de watervogels te ver weg. Ik ben ook maar een onhandige hobbyvogelaar met een gewone camera.

Door een knotwilglaantje komen we uit in een populierenbos. Ideaal voor de reeën die hier voorkomen. Langs een griend komen we uit bij een waterplas waar zich wel meer dan honderd zwanen hebben verzameld. Een mooie afsluiter van deze vogelrijke morgen.

Woensdag 7 April

Voor negenen sta ik weer bij Zusjelief in Meeuwen op de stoep. Ochtendwandeling door Babyloniënbroek. Nou, dat hebben we geweten, lange polderwegen met geel bloeiende koolzaadbermen. Gelukkig wat kleur in het verder wat saaie landschap. We komen weer uit bij Poldertje Pompveld maar nu aan de andere zijde. Ook een moerassig gebied, een paradijs voor vogels. De verrassing van de dag, een eenzame lepelaar. Mooi, maar ook weer ver weg.

Terug richting het kleine dorp Babyloniënbroek met zijn vierhonderd inwoners. De opmerkelijke naam van het dorp zou zijn oorsprong vinden in de Babylonische barbaarsheid van de bevolking, die de monniken hier aantroffen in de 8e en 9e eeuw. Nou, wij ondervinden geen barbaarsheid maar vriendelijkheid als we het dorp in wandelen. We worden gelijk aangesproken door een vriendelijke Babyloniër. Hij zag zijn kans schoon toen hij twee van die blonde deernen door de straat zag lopen. Hij wilde ons wel even weg wijs maken. Ja, Ja, afstand vriend...... er sluipt een onzichtbare vijand door het land.

We lopen een rondje rond de kerk en bewonderen de mooie oude boerderijen die vaak nog op een terp staan. Weer een stukje ontdekt van het Land van Heusden en Altena. Verder van deze dag genoten bij de camper op camping Het Genieten.