On the road again!

Zaterdag 2 November

Eindelijk! Ik ben ontsnapt, weg van mijn Griekse schoonmoeder. Het duurde allemaal wel wat langer dan gedacht, maar dit is Griekenland. Twee nieuwe huishoudaccu’s zijn we rijker, een brommertje voor de kleine weggetjes en de kleermaker van het dorp heeft de aluminiumisolatie voor de ramen op maat gemaakt. En nu zijn we weer On the road again!

We vertrokken pas halverwege de middag, dus we besluiten onze reis in Asprovalta te beginnen. Hier beleefden we drie jaar geleden een bijzonder geluksmomentje toen we met zonsopkomst langs de zee reden op weg naar Igoumenitsa om de boot te nemen. We zagen plotseling een groep dolfijnen buitelen in de golven en samen met de kleuren van de opkomende zon een magisch moment. Toen was het een afscheid na 17 jaar op Thassos gewoond te hebben. Nu is het weer een begin van een nieuw avontuur in ons geliefde Griekenland met de camper.

Het is maar ander half uur rijden van Drama naar Asprovalta. We maken nog wel even een stop bij een stokoude leeuw. De leeuw van Amphípolis is een vijf meter hoog beeld wat tegen het einde van de vierde eeuw voor Chr. gemaakt is. Passerende vijandelijke volkeren hebben het dier in stukken geslagen. De stukken zijn al die tijd in de moerassige omgeving bewaard gebleven en in 1937 hebben enkele puzzelaars kans gezien het monument weer in elkaar te zetten. Nu zit het trotse beest keurig op zijn sokkel bij de brug over de Strimonasriver.

Een leuk plekje voor de nacht vinden we in het haventje van het levendige dorp Stavros vlakbij Asprovalta. 

Zondag 3 November

We ontwaken vroeg door de pruttelende vissersbootjes en de krijsende meeuwen. Mijn Griekse Adonis gooit de camperdeur open en de vissers wensen ons Kalimera. Drie meter van de camper en we zitten op de vismarkt. Verkoop zo uit de vissersboot, verser kan het niet. Jullie raden het al wat we eten vanavond........

Na een afscheid van Stavros met zijn vriendelijke mensen gaan we richting Appollonia. We rijden door de mooie vallei Makedonika Tempi. Aan beide zijden van de weg is het bos van Rentina, oude platanen overwoekerd door klimplanten, een vochtige jungle. Helaas nergens een plekje om te stoppen met de camper. Appollonia ligt vlakbij Lake Volvi, er is daar een informatiecentrum. Maar dat was gesloten maar dat hadden we wel verwacht. We gaan de bromtol maar eens proberen, nou ik kan jullie vertellen, hij rijdt als een tierelier.

Binnen no time, gaan we off road en staan we na even zoeken bij een aantal bijzondere rotsen, genaamd de Nymphs Stones. Ze staan in een geheel vlak landschap, tussen de twee grote meren Lake Koronia en Lake Volvi. Toch bijzonder. We crossen weer terug en gaan op zoek naar de oevers van Lake Volvi. Onderweg passeert ons een pick-up, achter in de bak ligt een reusachtig wild zwijn. Hier wordt dus nog volop gejaagd. We hobbelen over een aantal paden en komen uit bij de Forest of Appollonia. Ik wil verder gaan, maar we weten niet of we goed zitten. Er komt een man op een tractor aan en die vertelt dat er agressieve wilde varkens rondlopen. Ohhhh! Ohhhhh! Dan toch maar niet verder, voordat we achterna worden gezeten door zo’n wilde jongen.

Na een aantal pogingen geven we het op, je kan vanaf deze zijde van het Volvi meer, nergens bij het water komen, alles is begroeid met ondoordringbare bush. We gaan weer on the road again. Richting Thessaloniki, daarna Katerini. We staan nu pal op het strand, zes km. van Katerini. De schemering valt, tijd om een lekker visje te bakken en te genieten van het geluid van de golven.