Een Road Trip door het achterland van Kallyfitos!

Mijn achterbumpertje is beurs, zij heeft het weer zwaar te verduren gehad vandaag. Maar Ohhh' wat was het weer een mooie road trip, ik had het voor geen goud willen missen. Kallyfitos ligt op ongeveer 250 meter hoog. De Falakron (Kale Berg) is nadrukkelijk aanwezig in het achterland als je het dorp uitrijdt. Griekenland heeft 53 bergen boven de 2000 meter en de Falakron is er daar één van met zijn 2200 meter. Er is zelfs een skipiste aanwezig. Als je begin Mei naar de top gaat kan je in de morgen skiën en in de middag zwemmen in de zee.

Dus we gingen voor de laatste keer een stukje rijden met de Sprinkhaan. Ik was vergeten hoe mooi het boven in de bergen is. Omdat het hier hoger koeler is, staat alles hier nog volop in bloei. Zo groen in vergelijking met Limnos. De lucht zo zuiver, alle bomen hangen vol met korstmossen. De road is voor ons alleen (video).In de lucht zweven de roofvogels met ons mee. We stijgen steeds meer, we gaan richting 1000 meter. De bermen en velden vol met frisgroene manshoge varens. Wat een weelde. Mooie vrolijk gekleurde honingkasten, de bijen zijn druk zoemend bezig om de nectar te verzamelen, ze gaan van bloem tot bloem.

Opeens horen we een bel, we rijden de bocht om en kijken verrast om ons heen. Een paard komt schommelend de berg af met een vracht hout. Een vrouw staat op hem te wachten om hem te verlossen van zijn vracht. En zo gaat dat waarschijnlijk de hele dag door. Wat een zwaar leven voor mens en dier. Verderop staat een merrie vast aan een touw, haar negen dagen oude veulen naast haar op wat stro. Even later staat het veulen op zijn nog wankele benen en zoekt bescherming bij zijn moeder. Mooi!  We rijden verder langs de vele meters langen houtwallen. Vele mensen in deze regio stoken hun kachels nog met hout. En hier in de bergen zijn de winters koud.

De Sprinkhaan hobbelt vrolijk verder, even verderop zien we een hert wegschieten. We stoppen even bij een beekje, dat blijkt vol met kikkervisjes te zitten, ze schieten weg in het kristalheldere water. We verdwalen en komen op wel hele slechte paden terecht, het lijkt wel of het een rivierbedding is (video).Er komen in dit gebied ook nog volop wolven, beren en wilde zwijnen voor. Even later schiet een roestbruine eekhoorn het pad over, sierlijk zwaaiend met zijn pluimstaart. Overal staan kastanje en notenbomen, de natuur is hier gul. Een schildpad steekt op zijn eigen tempo het pad over en verdwijnt in de berm tussen de bloeiende kamille. Mijn Griekse Adonis plukt een takje wilde mint en steekt het achter zijn oor. Hij is gelukkig en hoort hier thuis in dit wilde afwisselende land.

Uiteindelijk komen we uit bij een asfaltweg. Waar we een paard tegenkomen wat te probeert te ontsnappen aan de stekende horzels die hem achtervolgen. Zielig!  Even verderop staat een hele kudde prachtige paarden vrij langs de weg. We komen weer in de buurt van Kallyfitos. De zon is verdwenen achter de wolken. De velden met zonnebloemen geven het landschap kleur, de hoofdjes gericht in de richting van de zon.We parkeren de Sprinkhaan voor het huis.Het was genieten van onze laatste road trip deze vakantie, alleen mijn achterbumpertje is blij dat het erop zit!