Het ‘Schöne Mädchen aus Arcadia!

De komende dagen gaan we doorbrengen in de provincie Arcadia. Dit paradijselijke stukje Griekenland heeft een imago van onbedorven schoonheid, bergen met hoge toppen en bossen met weelderige vegetatie. Vol met verrassingen, haast betoverend.....Arcadia is door de bergen bewaard gebleven, authentiek en ogenschijnijk onveranderd. De beroemde Griekse zanger Demis Roussos zong bijna een halve eeuw geleden al hartstochtelijk over een mooi meisje uit Arcadia.....Dus tijd dat we dit gebied eens gaan ontdekken, en ik kan jullie alvast verklappen dat we een onvergetelijke ontmoeting hadden.......

Zondag 1 November

Monemvasia, we komen ooit terug! Met die belofte vertrekken we van ons leuke plekje in de haven van Ghefira. De camper tuft langs Molai, en net voor Skala slaan we rechtsaf richting Kosmas. Langs de landelijke weg staan de olijfbomen te pronken met hun kostbare lading. De takken buigen diep door, beladen met de Griekse levenselixer.

De voeten van Mount Parnonas verschijnen aan de horizon. We rijden de Provincie Arcadia binnen. Op een hoogte van 1140 meter tuffen we het dorpje Kosmas binnen. Door het panoramische uitzicht heeft dit dorpje de bijnaam ‘Het balkon van Kynouria’ gekregen. Het uitzicht is werkelijk oogstrelend. Griekse Adonis toetert zich een weg door de gezellige zondagsdrukte op het dorpsplein. Het is weer maatwerk......😳 om de camper heel door Kosmas te krijgen. Gelukt! En daarna begint werkelijk waar weer een schitterende bergroute, de Parnonasbergroute tussen Kosmas en Leonidhio. Het imposante gebergte is geliefd bij de bergbeklimmers, overal zien we ze bengelen aan een touw........of vastgeklampt aan een bergwand.

De prachtige route eindigt in de nog authentieke stad Leonidhio, die ineengeklemd ligt tussen twee berghellingen. Wij vinden een leuke staanplaats in het vissershaventje Poulithra. De vissers Costa en Ilias zijn hun boot aan het verven. Griekse Adonis biedt ze een Tsipouro aan en het ijs is al weer snel gebroken. We staan weer leuk.......

Maandag 2 November

Een rustige nacht, we besluiten een ritje op de brommer te gaan maken. In het dorp Poulithra hangt de sfeer van vroeger. Traditionele huizen gebouwd van grove stenen, smeedijzeren balkons en weelderige tuinen. Je zou er zomaar van kunnen dromen om hier te mogen wonen. Sfeervol......en vredig.

We brommen de berg achter het dorp op en slaan een weggetje in wat doodloopt bij een sober kerkje. Arcadia wat ben je mooi.....Een prachtig uitzicht over Poulithra, de zee en het binnenland met het dorp Tsitalia. Daarna klimmen we weer op de bromtol en scheuren we richting Leonidhio. Even een stop in het haventje van Plaka en we gaan weer huiswaarts....

Dinsdag 3 November

Vanuit Poulithra kun je via een landschappelijk mooie route naar het dorp Kosmas rijden. Het is een wit weggetje, dus ‘off the road’, maar daar houden wij juist van.....Het is frisjes op de brommer, door de uitgestorven gehuchtjes Peleta en Houni en dan zouden we in een kastanjebos moeten uitkomen. De enige bewoners van dit uitgestorven stukje van Arcadia zijn de geiten. In de verte zien we hoog op een berg het dorp Kosmas liggen. Al stijgend verandert het landschap, eerst laag struikgewas, dan donkere dennenbossen en dan komt de bonus.....Kilometers lang rijden we onder prachtige kastanjebomen door. Alle herfstkleuren zijn vertegenwoordigd.....van okergeel, roestbruin tot donkerrood. De weg is afgeladen met de harige schillen van de glanzende kastanjes.

We rijden Kosmas binnen, één van de ‘mooie’ meisjes uit Arcadia staat op het dorpsplein en kijkt ons nieuwsgierig na. Lunchtijd, we gaan op zoek naar brood. Er is alleen een kleine minimarket, we stappen de donkere ruimte binnen. Niemand aanwezig.....Buiten worden we aangesproken door het ‘mooie’ meisje, ze was in haar andere winkeltje.....Ja, brood heeft ze wel. Griekse Adonis vraagt; Wel vers toch? Natuurlijk zegt ze, en ze loopt heupwiegend voor ons uit. Ze overhandigd ons een brood, Nou ‘ daar kon je iemand knock-out mee slaan......drie dagen oud zeker! Manlief zegt; Nee, dank u, toch maar niet. Het ‘mooie’ meisje uit Arcadia verandert ineens in een eersteklas helleveeg.........en vloekt ons de winkel uit. Verbluft kijken we elkaar aan.......Ze doet me aan iemand denken. Ohh’ Ja ik weet het alweer........ze behoort tot mijn schoonfamilie, mijn ‘lieve’ schoonmoedertje........😉🤫

Op een terrasje eten we snel wat, een miezerig omeletje en een pita met spinazie. Ook geen succes, maar de prijs weten ze wel in dit dorpje......€14 moesten we aftikken. Na deze positieve ervaringen verlaten we Kosmas en nemen de prachtige bergroute voor de tweede keer richting Leonidhio. Mis deze route niet.......en als jullie door Kosmas komen, doe de groeten aan het ‘mooie meisje’ uit Arcadia.

Halverwege de Dafnon kloof ligt het klooster Eloni. Dit klooster is een echt bedevaartsoord, rond 1900 was het zelfs één van de rijkste kloosters van de Peloponnesos. De Grieken komen hier omdat ze geloven dat het bronwater heilig is. Het klooster ligt vastgeplakt tegen de bergwand en heeft een schitterend uitzicht over de kloof.

Weer terug bij de camper besluiten we vast een stukje verder te rijden. Via een mooie kustweg komen we uit in het haventje van Paralia Aghiou Andrea. Het haventje voelt een beetje als thuis komen. Hier stonden we vorig jaar ook een nachtje. Er staat al een Franse camper, later komen daar nog een Zwitser en een Duitser bij.

Woensdag 4 November

Vroeg in de morgen klauteren we de heuvel op naar het kerkje wat boven het haventje uittorent. Na dit ochtendwandelingetje vertrekken we..... We maken een stop in Nafplio, doen boodschappen en daarna besluiten we door te rijden naar de Camperstop in Ancient Korinthe. Wat zullen we de laatste weken nog gaan doen in Griekenland? We besluiten dat we morgen naar Evia gaan......

Donderdag 5 November

Ik ben een vroege vogel. Om zes uur verslik ik me bijna in mijn kopje thee. Een berichtje op internet verandert alles. Ik lees dat Griekenland waarschijnlijk morgen of overmorgen in een strenge lockdown gaat. Griekse Adonis weet nog van niets, die zit op z’n gemakje op de WC van de camperplaats. Mannen en WC’s.......🙄 Ik stuur hem een app.....Afbreken die handel!!  Noodgeval....🤷‍♀️

We zijn binnen een uur startklaar en rijden om 8 uur de camperplaats af. Direct de snelweg op, richting de haven van Patras. In de haven aangekomen, ticket omgewisseld en om 5 uur kunnen we gelukkig met de ferry mee naar Ancona in Italië. Het lange wachten begint, gelukkig nog wat gezelligheid van Janny en Andre, ook Nederlandse camperaars, die dezelfde gedachte hadden als ons. Wegwezen! We hebben geen zin om drie weken binnen te blijven. Als je naar buiten wil voor boodschappen moet je een SMS sturen voor toestemming. Nee, dat is niet vrij meer, dan liever naar Nederland.....De gezellige Brabanders gaan vandaag richting Elia om daar de lockdown uit te zitten, er blijken daar zo’n vijftig campers te staan. Zo maakt iedereen zijn eigen afweging....

Later door de douane, en weer wachten op het haventerrein. Daar ontvouwt zich tot onze verbazing een kat en muisspel tussen de douane en een aantal vluchtelingen. De vluchtelingen klimmen boven op het douanegebouw en proberen op het afgesloten haventerrein te komen. Enkele lukt dat en al rennend bereiken ze enkele vrachtwagens en trachtten daar onder te kruipen. Wat ze natuurlijk niet lukt met zoveel toeschouwers. Ze trekken zich terug, en lopen vlak langs de camper. Eén kijkt me brutaal en uitdagend in de ogen......

Chris maakt een praatje met een douanebeambte over dit reusachtige probleem. De man vertelt; Dit gebeurt hier ieder dag.......en we staan machteloos. We mogen ze zelfs niet aanraken terwijl we zelf bekogeld worden met stenen. Anders worden we direct aangeklaagd door diverse vluchteling organisaties. De wereld draait toch compleet door.......Het enige goede nieuws vandaag is, dat die egotrippende machtswellusteling in Amerika eindelijk het veld moet ruimen.

Lieve mensen, voor ons komt er onverwachts een einde aan een fantastische reis van ruim vier maanden. Hopelijk kunnen we in het voorjaar weer terug naar het land waar ons hart woont......

Griekenland, het land van het licht, van majestueuze landschappen, van de stilte en de oneindige luchten.

Ik blijf schrijven.....ook in Nederland. Maar Griekenland wat zullen we je missen......