Twaalfduizend voetstappen door de Mortelen!

11 september 2018 - Gorinchem, Nederland

Jaaaah, we hadden eindelijk de stappenteller een keer aangezet. Meestal vergeten we dat. Twaalfduizend voetstappen hebben we achtergelaten in Natuurgebied de Mortelen. En het was soms zwoegen door de ongelijke graslanden, dus 9 kilometer op de teller. Het startpunt was bij Café Vingerhoeds aan de Oude Grintweg in Oirschot. We gingen jolig van start.

Maar even verderop gaan mijn nekharen overeind staan, Pippie Speurneus komt te voorschijn 🧐. We zien een kruis met een doodshoofd. Hier is langgeleden een brute moord gepleegd op een jonge Italiaanse marskramer. Giovanni Castione kwam helemaal uit Premosello in Noord Italië en al rondzwervend verkocht hij prenten. Vol trots liet hij in een herberg aan een andere jeugdige marskramer, Martinus Zoeren, zijn kapitaal zien; 17 zilveren guldens en een 5 frank stuk. De volgende ochtend togen de jongens naar Boxtel. Halverwege de Oude Grindweg sloten ze de ogen voor een dutje. De nietsvermoedende Giovanni kreeg eerst een slag op het hoofd met een stok. Zijn sterkere metgezel sleepte hem naar een sloot en verdronk hem. Na hem beroofd te hebben, verborg hij het lijk onder takken en bladeren. Enkele weken later werd het lichaam toch gevonden en Martinus liep tegen de lamp toen bij hem thuis het belastende 5 frankstuk werd gevonden. November 1839 werd hij opgehangen.

Poeh’ na dit spannende verhaal was het tijd voor een theetje. We vinden een leuk bankje in een rustgebied. Even was het dus niet zo rustig meer. Een koe kwam even koekeloeren waar dat gekwek vandaan kwam. We lopen verder langs de maisvelden en hooiland. De geur van versgemaait gras prikkelt in mijn neus. Bij Herberg de Schutskuil slaan we rechtsaf en lopen langs een forellenvijver.

Natuurgebied de Mortelen ligt midden in het Groene Woud. De naam komt van ‘mortel’, lemige grond. Die lag doorgaans laag en wisselde af met hoge gronden of  ‘donken’. De erfgenamen van een boer ontvingen ieder evenveel mortel als donk, gemarkeerd door een heg of een houtwal. De percelen werden hierdoor steeds kleiner en zo ontstond het kamertjes- of coulissenlandschap. We lopen verder door dit groene landschap met veel kleine weilanden met wat koeien, schapen of paarden. Door de wind vallen de eikels en beukenoten uit de bomen. De herfst is in aantocht. We eten nog een broodje en hebben een goed gesprek met een paar nieuwsgierige jongedames. Een oude boerenschuur is de werkplaats van een kunstenaar die bijzondere houtsculpturen maakt. Het hout komt werkelijk tot leven.

Wij hebben onze twaalfduizend stappen erop zitten. Een bezoek aan de Mortelen lijkt wel een reis terug in de tijd. Je dwaalt er door ouderwetse boerennatuur van vroeger.

Foto’s

1 Reactie

  1. Hannie Groen:
    12 september 2018
    Toch nog een leuk verhaal geworden met een goede titel.