Vlinders in mijn buik!

Afgelopen zondag werd ik compleet verrast door Manlief met een nieuwe camera. Ik vond wel dat hij de laatste dagen een vreemd gedrag vertoonde. Maar nu begrijp ik waar dat door kwam. Maar de verrassing was compleet, ik had het echt niet verwacht. Nu moet ik dus afscheid nemen van mijn oude vertrouwde cameraatje. Ik heb daar vele avonturen mee beleefd. Hij is overal mee naar toe gereisd, de Sahara, jungle, Caribiën en niet te vergeten de vele Griekse eilanden. Ik klauterde in bomen en viel in een droge sloot en hij week nooit van mijn zijde. Hij raakte gewond toen mijn Griekse Adonis hem liet vallen. Maar hij liet me nooit in de steek en maakte de gekste, grappigste en mooiste foto’s. En ik liet jullie kennis maken hoe ik de wereld beleef door de lens van dit kleine cameraatje.

Vrijdagmiddag was het dus tijd om mijn nieuwe liefde uit te gaan proberen. We staan midden in Hoornaar mijn geliefde geboortedorp. Enigzins huiverend kijk ik naar al die knopjes. Ik hou niet van knopjes, ik druk altijd op de verkeerde. Ik heb een strenge leraar die me alles probeert uit te leggen. Maar het gaat mijn ene oor in en mijn andere oor uit. Ik zie wel al weer iets bijzonders. Op de stammen van de lindebomen langs het kerkepad zitten allemaal groepen rode kevertjes. Het zijn vuurwantsen, ze brengen gelukkig geen schade aan de bomen aan. Ze hebben een bijzondere tekening op hun rug, het lijkt wel een Afrikaans motief. We lopen al kibbelend verder en gaan richting Grote Waard. Volgens mij wonen hier zeer vrome mensen, zo zien ze er in ieder geval wel uit. Mijn Griekse vogel valt in ieder geval wel op! Langs een kleurrijk pompoenenfestijn en een mooie witte houten boogbrug met de bijzondere naam ‘Laageinds Boompje’ komen we uit bij de Provinciale weg. In de verte draaien de wieken van de Boterslootse Molen lustig in het rond. Het is een wipmolen die in 1837 is gebouwd ter vervanging van een in dat jaar door blikseminslag afgebrande molen op dezelfde plaats.

Dan slaan we rechtsaf de Middenweg in en worden gadegeslagen door een kudde nieuwsgierige pinken. Mijn Chrisje heeft het niet zo op pinken. Hij is nog niet vergeten , hoe hij dertig jaar geleden achter na werd gezeten door een kudde pinken en prompt in een moddersloot sprong. We hebben hem dagen uitgelachen, hilarisch! Dan zien we iets leuks. Een boer is een sloot aan het uitbaggeren. In de uitgebaggerde modder langs de slootkant zien we ooievaars, reigers en meeuwen gezamenlijk wroeten om een lekkere kikker of een visje te verschalken. Terug in het dorp kijken we terug op een geslaagde wandeling in het landelijke Hoornaar. En ik moet eerlijk bekennen, ik ben een beetje verliefd. Ik heb vlinders in mijn buik. Ik vind mijn camera wel heel erg leuk!