Vijftig tinten grijs!

Donderdag 17 Oktober

Het spande er om maar rond half 1 was Campertje er weer startklaar voor. Jullie weten in Frankrijk is de lunchpauze heilig en dan ligt alles stil in heel het land. Maar ze waren super aardig om even door te werken en opgelucht vertrokken we richting Besancon. We tuffen binnendoor, maar het weer is werkelijk “terrible”. Het is grauw en grijs en mijn humeur keldert op topsnelheid naar een herfstdipje.

We belanden in het mooie pittoreske wijndorpje Arbois, maar alles is overdekt door een grijze sluier door het sombere weer. Eerst presteren we het nog om te verdwalen in de nauwe straatjes. Zelfs Rue du Chardonnay kon me niet opbeuren, mijn dip was te diep. Eindelijk hebben we de camping gevonden, het is een terrassencamping met schots en scheve plaatsen. Na drie plaatsen geprobeerd te hebben in de zeikregen, stonden we nog steeds scheef. Dan maar een nachtje scheef, ik was er klaar mee. Ik ging douchen, ik slof in de regen naar de douche. Het enige positieve was dat ik weer schoon was, verder was het een trut douche met zo’n drukknop. Aan uit! Aan uit! Wat een rotsysteem, hoe verzinnen die Fransen dat toch. Scheef slapen is ook al wat, Griekse Adonis rolde constant bovenop me, de eerste keer was leuk, maar daarna toch wat minder. Dus geen vijftig tinten grijs of zoiets hoor!

Vrijdag 18 Oktober

We gaan Frankrijk verlaten, Au Revoir! We komen graag weer terug als het minder grijs weer is. Vandaag besluiten we gas op de lolly te geven, want het weer blijft slecht de komende dagen in deze omgeving. Eerste stukje was binnendoor, mooi gebied de Jura. Dan schieten we de snelweg op, we willen kilometers maken. We rijden langs Geneve en daarna richting Chamonix. Prachtige route, de Mont Blanc liet zich zelfs even bewonderen tussen de wolken door. Geweldig, zat te springen op mijn troon. De Mont Blanc is de hoogste top van de Alpen en is 4808,73 hoog en de top ligt op de grens van Frankrijk en Italië.

We naderen de Mont Blanc tunnel, eerst tol betalen voordat je door mag. Bij ons viel bij allebei de mond open van schrik. Wat! Zestig euro, voor 11,5 km. door een tunnel, maar we moeten toegeven La Route Blanche is prachtig. Mooi om een keer te doen. In het Aostadal belanden we op een prachtige camperplaats in het dorpje Hône. Een wildstromende rivier loopt pal langs ons plekje. Prachtige dag vandaag.

Zaterdag 19 Oktober

Zachtjes tikt de regen op het camperdak. Als het licht wordt is het gelukkig gestopt met regenen. Maar de wereld is grijs en mistig. Maar we hebben er weer zin in. We verlaten de Vallei d’Aosta en tuffen binnendoor over smalle weggetjes richting Asti. Rond half twee vinden we het weer genoeg en rijden een camping op in Agliane Terme. Een klein dorp tussen de wijnvelden. Het is hier ook echt herfst, grijs en grauw. Op het moment dat ik dit schrijf stort het weer van de regen. Morgen weer een stukje verder Italië in. Op zoek naar de zon! Ciao!