Een vurige en stevige Chileen!

De mutsen gingen al weer vroeg goedgemutst op stap. Zusjelief brengt ons in een wip naar Landgoed Waardenburg en Neerijnen. Er werd al weer heel wat afgelachen zo op de vroege morgen. We hadden er zin in hoor, vooral in die mysterieuze, stevige Chileen die op ons wacht. Maar we moeten hem toch nog maar even uit ons hoofd zetten want er moet eerst gewandeld worden. Al is het zwaar, want onze gedachten dwalen regelmatig af en het ongeduld is groot. Maar de beloning zal ongekend zijn!

We parkeren bij het Stroomhuis, het voormalige schakelstation van de Nuon. Het pand heeft een monumentale en industriele uitstraling, er worden ook tal van tentoonstellingen gehouden. Leuk! Al kletsend steken we de weg over en lopen het parkbos in. Het heeft licht gevroren vannacht. We lopen langs een prachtige iepenlaan richting Kasteel Waardenburg.

Volgens een legende uit de Geldersche Volksalmanak van 1842 heeft de beruchte dokter Faust op Kasteel Waardenburg gewoond. Faust sloot een verbond met de duivel. In ruil voor zijn ziel kon hij 7 jaar beschikken over alle kennis van de wereld. Na 7 jaar machtsmisbruik kwam de duivel zijn ziel opeisen. Hij trok Faust aan zijn haren uit de kasteeltoren. Op het plaveisel zijn nog altijd de onuitwisbare bloedsporen te zien. Overigens heeft Faust echt bestaan.

Na het kasteel uitgebreid te hebben bewonderd, lopen we de Waalbandijk op. De dijk moet bescherming bieden tegen de grillen van de rivier de Waal. Om ons heen kijkend lopen we over de dijk langs een met riet bedekte korenmolen uit 1780. Een stukje verder verlaten we de dijk en wandelen het buitendijkse gebied van de Waal in nl. de Rijswaard. Het is hier vlak, dus kouder, we zijn blij met onze mutsen. We hebben toch echt die Chileen nodig, die ons bloed zal verwarmen. De spanning bouwt zich op!

We lopen nu langs de Waal, het is druk met schepen. Een mooi uitzicht op de brug van Zaltbommel met de toren op de achtergrond.Tijd voor een theetje. Geen bankje, we hangen een beetje tegen een soort oude damwand. Maar mooi uitzicht over de rivier. We hebben het weer goed. Ondertussen worden we aangestaard door die Chileen met een broeiende blik, het moet nu toch echt niet lang meer duren.

We verlaten de Rijswaard en komen weer op de dijk, maar lopen direkt het prachtige dorpje Neerijnen binnen. De zondagochtenddienst is net afgelopen. Het druk bezochte kerkje is een juweeltje. We lopen even door de kasteeltuin van Neerijnen, erg mooi met vele soorten planten. Er scharrelen een aantal kippen rond. Dan komen we ineens Sinterklaas tegen, hij wilde graag op het portret. Door een mooie laan komen we uit bij de ophaalbrug van Kasteel Neerijnen. We lopen een rondje om het mooie kasteeltje en komen uit in de rozentuin. Daar staat een leuk bankje in de zon. Gaat het nu dan toch eindelijk gebeuren? 

Met een verliefde blik kijken we verlekkerd naar hem. De eerste kennismaking is een openbaring, voor ons nooit meer blond, maar een lekkere donkere stevige Chileen. Alles wat van ver komt is lekker!