De Zeereis!

In de vroege morgen schepen we in op de ‘Nissos Mykonos’. Deze flink uit de kluiten gewassen ferry vaart de zeeroute die begint in Kavalla en eindigt in de haven van Piraeus bij Athene. Onderweg worden er een aantal eilanden aangedaan. Met een klein uur vertraging, geen vreemd fenomeen in Griekenland, kiest de ferry met een flinke dreun op de scheepstoeter het ruime sop.

We passeren als eerste Thassos, het eiland waar we bijna 18 jaar gewoond hebben. Volgend jaar gaan we het eiland toch maar eens na 4 jaar een bezoek brengen. Maar dan wel met de camper, fijn herinneringen ophalen. De contouren van het eiland Samothraki, waar we in mei waren, doemen op in de verte. Er hangt een zeenevel boven de zee. Een bewolkte dag, niet erg voor ons, kunnen we heel de dag op het dek doorbrengen. Wel jammer voor de foto’s.

Het eiland Limnos komt naderbij, dit eiland hebben we vorig jaar in juni met de motor grondig verkend. Wat een verrassend eiland was dat. Dit wordt de eerste aanlegplaats van de ferry. Een stoet auto’s eraf en andere er weer op. Even later laat de scheepstoeter weer van zich horen, en statig verlaat de ferry de mooie haven van Myrina. Zeemijl na zeemijl laten we achter ons en dan verschijnt het eiland Lesbos aan de horizon.

Hier zijn we ooit in een ver verleden een weekje op vakantie geweest. Ik kan me er weinig van herinneren. Een gebeurtenis staat ons nog wel in ons geheugen gegrift. Een zoektocht naar onze lila reistas. Klinkt jullie zeker bekend in jullie oren. Vorig jaar beleefde we nog een zoektocht naar ons rode koffertje dwars door Athene. Hebben wij nu altijd van die rare belevenissen of hebben jullie dat toch ook? Dus nog even over de zoektocht op Lesbos. We stonden toen bij de autoverhuur in Mytilini en openden onze lila reistas en er rollen allemaal WC rollen uit over de straat. Wij stonden er stomverbaasd naar te kijken. Hoe kan dat nou? Het is toch echt onze tas. Dus niet. Bij nader onderzoek vinden we een adres van een hotel, wij kris kras over Lesbos om onze tas terug te vinden en de verkeerde af te leveren. Blijkt bij aankomst dat de andere niets vermoedende reiziger nog niet was aangekomen in het hotel. Dus even wachten, en Ja hoor, hij had precies dezelfde tas als ons. Hij blij en wij blij, en hem veel succes toegewenst met zijn WC rollen. Vreemde vogels die toeristen!

Maar nu richting onze eindbestemming Chios, waar we 11 nachten gaan doorbrengen. De zon schijnt nu volop, het vakantiegevoel begint te komen. We zijn gelukkig dat we dit weer mee mogen maken. Rond de klok van 7 arriveren we in de haven van Chios. We steken het haventerrein over en lopen een autoverhuur binnen en regelen een autootje. En dan rijden we in een half uurtje naar het dorpje Vouno. Het valt zeker niet tegen wat we geboekt hebben. Na een lange zeereis eindigen we bij een vistaverne aan de zee. Leven is mooi!