Zomaar een dag in een klein Grieks dorp!

Ik word wakker in de vroege morgen van geluiden die uit de moestuin komen. Takis ‘de Kerkzanger’ is aardappels aan het rooien. De ochtenden beginnen vroeg in dit kleine Griekse dorp. Ik gooi een jurkje over mijn hoofd, pak mijn camera en ga op onderzoek uit. De zon schijnt al volop, maar het is nu nog lekker.

De tomaten hangen er plukrijp bij, ik kan ze heel de dag wel eten, zo zoet. Rijen planten met groene pepers, en de woekerende ranken van de pompoenen grijpen gulzig in de aarde. Vannacht is de familie vertrokken naar het verre Amerika. Wij vertrekken morgenvroeg, eerst met de taxi naar Drama en dan de bus van zes uur naar Kavalla. Om kwart voor 8 moeten we ingescheept zijn op de boot naar Chios. Wij kunnen niet wachten.

Samen met Griekse Adonis slenter ik naar de bakker. Halverwege de weg komt onze vriendin het gezellige dikkerdje ons al enthousiast tegemoet. Op de top van de kerktoren, zijn de ooievaars met hun ochtendrituelen bezig. In Mei waren ze druk met hun jongen, nu zijn ze weer samen. Volgend jaar begint de hele cirkel van het leven weer opnieuw. Ontbijtje met thee en een verse  koulouri met honing. Het leven kan zo simpel zijn.

Later maken we het huis in orde, gelukkig kunnen we morgen naar Chios en Lesbos. Want het heeft er om gespannen. Mijn oude humeurige schoonmoeder Tassoula, heeft tien dagen geleden een lichte beroerte gehad. Maar ze lijkt weer aardig op te knappen, met wat hulp hoopt ze het nog te redden. Ze commandeert er weer lustig op los, dus dan gaat het weer goed met de oude dame.

In dit kleine dorp lijkt de tijd stil te staan, de dagen glijden voorbij in hun eigen ritme. Morgen komen er weer nieuwe belevenissen op ons pad. Wij zijn er klaar voor, jullie ook?

Als ik blijf denken zoals ik altijd heb gedacht,

blijf ik doen zoals ik altijd heb gedaan.

Als ik blijf doen zoals ik altijd heb gedaan,

blijft mij overkomen wat me altijd overkomt.